Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


UploadenAfbeeldingDef.png
NaamWillem Pijper
Volledige naamWillem Frederik Johannes Pijper
Geboortedatum8 september 1894
Geboorteplaats Zeist
Overlijdensdatum19 maart 1947
Overlijdensplaats Leidschendam
BeroepComponist, Docent
DisciplineMuziektheater
TrefwoordenOpera
 Website
Externe databases:
VIAF

Willem Pijper (1894-1947) was een Nederlandse componist, docent en auteur over muziek. Hij deed in 1915 examen muziektheorie aan de Toonkunst-muziekschool in Utrecht (het latere Utrechts Conservatorium) en had compositieles van Johan Wagenaar. Hij begon zijn carrière als muziekcriticus bij het Utrechts Dagblad. Tegelijkertijd was hij leraar compositie aan het Amsterdams Muzieklyceum. In deze periode raakte hij verwikkeld in een heftig conflict met de dirigent van het Utrechts Stedelijk Orkest (USO), de componist Jan van Gilse, die als gevolg daarvan uit Utrecht vertrok. In 1925 werd Pijper benoemd tot hoofddocent instrumentatie aan het Amsterdams Conservatorium. In 1926 richtte hij het tijdschrift De Muziek op, samen met Paul F. Sanders. Van 1930 tot zijn dood was hij directeur van het Rotterdams Conservatorium. Tot zijn leerlingen behoren Henk Badings, Bertus van Lier, Henriëtte Bosmans, Oscar van Hemel, Guillaume Landré, Hans Henkemans, Kees van Baaren en Rudolf Escher.

Willem Pijper overleed in 1947 op 52-jarige leeftijd in Leidschendam. Op de Kop van Zuid in Rotterdam staat een bronzen beeld van Pijper, gemaakt door Willem Verbon.


Willem Pijper heeft bijgedragen aan 17 productie(s).

Willem Pijper heeft gewerkt in de volgende functies:


Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Willem Pijper heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:

NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.

Curriculum Vitae Theatrum
Productie Functie Producent Seizoen Premièredatum In regie van
De getemde feeks Bewerking N.V. Vereenigd Rotterdamsch-Hofstad Tooneel 1923/1924 28 september 1923 Hermann Schwab
Liederen op teksten van Shakespeare Bewerking Shakespeare Festival 1985/1986 31 mei 1986
Halewijn Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Willem Pijper 1994/1995 30 augustus 1994 Dominik Neuner
De Cycloop Muziek Gelegenheidscombinaties 1926/1927 20 april 1927
Antigone Muziek Gelegenheidscombinaties 1926/1927 20 april 1927
Halewijn Muziek Wagnervereeniging 1932/1933 13 juni 1933 Johan de Meester jr.
Halewijn Muziek Wagnervereeniging 1934/1935 6 juli 1935 Eduard Verkade
Halewijn Muziek Corrie Hartong 1934/1935 6 juli 1935 Eduard Verkade
De storm Muziek N.V. Het Residentie Tooneel 1939/1940 8 maart 1941 Johan de Meester jr.
Dansavond Corrie Hartong Muziek Corrie Hartong 1940/1941 3 november 1941
De storm Muziek Stichting Rotterdams Toneel 1948/1949 1 september 1948 Paul Storm
Halewijn Muziek Stichting De Nederlandse Opera 1951/1952 28 april 1952 Johan de Meester jr.
De storm Muziek Amsterdamsche Studenten Toneelvereeniging 1965/1966 12 november 1965 Albert van Dalsum
Point of No Return Muziek Holland Festival 1965/1966 27 juni 1966
Liederen op teksten van Shakespeare Muziek Shakespeare Festival 1985/1986 31 mei 1986
Halewijn Muziek Stichting Willem Pijper 1994/1995 30 augustus 1994 Dominik Neuner
De prinses en de vlammende dans Muziek Ratatouille 2002/2003 16 juni 2003
Glamorous Night Muziek Stichting Concerten Huis te Linschoten 2006/2007 10 augustus 2006 Adriaan Reinink
Hamlet Muzikale leiding Koninklijke Vereeniging Het Nederlandsch Tooneel (K.V.H.N.T.) 1919/1920 29 november 1919 Eduard Verkade
Halewijn Muzikale leiding Wagnervereeniging 1934/1935 6 juli 1935 Eduard Verkade


Werk

Als componist werd Pijper eerst beïnvloed door de Duitse laat-romantiek en in het bijzonder Gustav Mahler, zoals blijkt uit zijn eerste symfonie (1917). Al snel wendde hij zich tot het Franse impressionisme van Claude Debussy en Maurice Ravel. Na 1920 streefde hij naar een "absolutistische" muziek, die vrij moest zijn van literaire verwijzigingen. Zijn leidsmannen werden toen vooral Darius Milhaud, Igor Stravinsky en Béla Bartók. In zijn werken gebruikte hij polytonaliteit en polyritmiek. Als compositiemethode hanteerde hij de door hemzelf bedachte kiemceltechniek, waarbij allerlei motieven zich afzetten tegen een klankcentrum dat grotendeels onveranderlijk blijft. Enigszins verrassend kan zijn voorkeur voor Spaanse ritmen zoals tango en habanera genoemd worden. Zijn ritmisch scherpe en kortaangebonden stijl meed lyrische momenten.

Vanaf ongeveer 1932 ging Pijper milder en doorzichtiger componeren. In die jaren schreef hij de opera's Halewijn en Merlijn (de laatste onvoltooid). Ook al koos hij een principieel andere weg dan de atonaliteit en de twaalftoonstechniek van de Tweede Weense School, hij heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de moderne muziek in Nederland.

Willem Pijper schreef ook maçonnieke muziek, waaronder de Zes Adagio's (1940), waarvan het manuscript zich bevindt in het Cultureel Maçonniek Centrum 'Prins Frederik' in Den Haag.

Composities (selectie)

Orkestwerken

  • 1918 Symfonie nr. 1 Pan
  • 1921 Symfonie nr. 2
  • 1926 Symfonie nr. 3
  • 1927 Pianoconcert
  • 1928 Zes symfonische epigrammen
  • 1936 Celloconcert
  • 1939 Vioolconcert
  • 1940 Zes adagio's voor strijkorkest

Opera

Toneelmuziek

  • Antigone van Sophocles

Vocale muziek

  • 1916 Fêtes Galantes

Kamermuziek

  • 5 strijkkwartetten: 1914,[1] 1920, 1923, 1928, 1946
  • 1914 Pianotrio
  • 1915 Aphorismen voor piano
  • 1920 Septet
  • 1921 Sonate voor fluit en piano, opgedragen aan Johan Feltkamp
  • 1923 Sextet
  • 1930 Sonate voor piano
  • 1935 Sonate voor twee piano's

Publicaties

  • De quinten-cirkel, opstellen over muziek. Querido, Amsterdam, 1929.
  • De stemvork, opstellen over muziek. Querido, Amsterdam, 1930.

Bronnen

  1. In dit Eerste Strijkkwartet schrijft Pijper voor dat de partij van de eerste viool moet worden gespeeld door een stomme viool.