Zeur Niet! Zaal 3b - En nu naar bed

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken

AP Zeurniet Facebook-omslag.jpg

Route tentoonstelling Zeur Niet (ontwerp Studio Pam Studio Ingeborg Scheffers).png

Klik op onderstaande links om naar één van de zalen te gaan.

Zaal 3b - En nu naar bed (1971)

De middelmatige dertiger Frans vraagt zich af wat hij met zijn leven moet. Trouwen met zijn vriendin Barbara en carrière maken, zoals de prestatiemaatschappij van hem verwacht? Goede fee Sophie wil dat Frans slaagt in het leven, terwijl slechte fee Marie er alles aan doet om te zorgen dat hij faalt. Gaandeweg wordt steeds onduidelijker wat slagen en falen precies betekenen.

In 1970 neemt producent John de Crane Annie en Harry ter inspiratie mee naar New York. Hij hoopt dat ze een nieuwe musical willen schrijven. Hij belooft een gouden duo te regelen voor de hoofdrollen: theatervedettes Conny Stuart en Mary Dresselhuys. Dat vooruitzicht kan Annie niet weerstaan. Met aanstormend cabaretier Frans Halsema en (musical)actrice Jenny Arean is de cast compleet. Als kers op de taart komt Paddy Stone uit het buitenland om de regie en choreografie te doen.

Waar Heerlijk duurt het langst nog in het Nieuwe de la Mar te zien was, komt En nu naar bed in het veel grotere Carré te staan. Om de verwachtingen wat te temperen, wordt een gaasdoek over de piste gespannen, zodat duizend balkon- en galerijplekken ontoegankelijk worden. De première is voor achthonderd toeschouwers. En nu naar bed wordt bejubeld om haar internationale allure. NRC Handelsblad noemt het ‘de beste musical die ooit aan Nederlandse breinen is ontsproten’. Het loopt storm en binnen twee weken wordt het gaasdoek verwijderd. De grote zaal wordt vanaf dan met gemak gevuld.


Blijf er buiten - de maatschappijkritiek in de voorstelling (1)

In de tijd dat Annie En nu naar bed schrijft, heeft ze het gevoel dat ze zich midden in een revolutie bevindt. ‘Op elk gebied. Maatschappelijk, politiek, seksueel, noem maar op’. Haar twijfels hierover vinden hun weg naar de musical, waarin ze ‘alle uitersten in Nederland anno 1970’ wil verwerken. Zo zet ze grote vraagtekens bij de druk van de moderne maatschappij. ‘Er zijn alle mogelijke kantjes […] waarvan je denkt: dat wil ik niet, dat is de consumptiemaatschappij, daar wil ik niet in’.

Hoofdpersoon Frans en zijn huisgenoot Bert blijven er liever buiten. Maar voor hij het doorheeft, heeft Frans toch een baan, is hij verloofd met Barbara en voelt hij zich doodongelukkig. Aan het slot bedenken hij en Barbara een eigen alternatief: ze blijven samen, maar trouwen niet, zo zingen ze in 'Vluchten kan niet meer'. ‘Ik ben niet anti-huwelijk, maar wel anti-huwelijkspatroontje’, zegt Annie erover.

Was dat nou alles? - de maatschappijkritiek in de voorstelling (2)

Eind jaren zestig wordt Nederland overspoeld door de tweede feministische golf. Terwijl de ludieke feministen van actiegroep Dolle Mina de mannenuniversiteit Nyenrode bezetten, proberen de aanhangers van Man-Vrouw-Maatschappij via de politiek de positie van de vrouw te verbeteren. Ook de seksuele moraal wordt losser, maar daarmee is seks niet minder ingewikkeld. Vrouwen staan nu onder druk om er een ongeremd seksleven op na te houden.

Ook Barbara voelt dat. Haar afspraakje met Frans mondt uit in haar eerste seksuele ervaring, waarop ze teleurgesteld terugblikt in ‘Was dat nou alles?’. In de daaropvolgende scène snijdt Annie opnieuw het onderwerp anticonceptie aan. Frans en Barbara ruziën over de pil, die hij als haar verantwoordelijkheid ziet. Hiermee wil Annie haar publiek aan het denken zetten over de relatie man-vrouw.


Verhalen bij objecten

Bij verschillende objecten in deze zaal hoort een specifiek verhaal.

  • Het nummer Vluchten kan niet meer. Vluchten kan niet meer wordt een nationale hit. Harry vindt de tekst eigenlijk te mooi om op muziek te zetten. Maar hij maakt er een van de ontroerendste liedjes uit zijn repertoire van. Producent John de Crane wil echter eindigen met een grootse finale met de twee steractrices. Dat is volgens hem een theaterwet. Op Johns aandringen wordt 'Vluchten kan niet meer' omgewisseld met het vlotte ‘Nostalgie’, in een vrolijke choreografie van Paddy Stone voor de twee feeën.
  • Script met liedtekst A la crem en audio Een liefde vandaag de dag. Annie schrijft een liedtekst voor Barbara over haar aanstaande huwelijk met Frans, getiteld A la crèm. Daarin bedenkt Barbara een drastische manier om los te breken uit haar keurslijf: weg met de man. Uiteindelijk besluit Annie om A la crèm te vervangen door Een liefde vandaag de dag. Ook dat gaat over twijfel over het huwelijk, maar is veel gematigder van toon.

Video-interview

Medeproducent Gislebert Thierens en vormgever Jan Beutener blikken terug op de voorbereiding, het succes, en de poging om het stuk naar New York te brengen.


Audio